تبریک برای باخت!

دیشب همه شاد بودیم، در حالیکه در ظاهر نتیجه را واگذار کردیم. این درس بزرگی از فوتبال است. می شود باخت و سربلند بود.
دیشب به همه ما ثابت شد که اگر ورزش را ابزار نکنیم و استعدادهایِ جوان ایران را با آموزش های روزآمد همراه کنیم، در هیچ رشته ای از قهرمانان جهان کم نداریم. اگر ورزش را به حال خود و دست کارشناسان بگذاریم، نتیجه می گیریم. اگر اقتصاد را به بازار و اهلش بسپاریم، اوضاع متوازن تر می شود. اگر فرهنگ را به شایستگان و نخبگان فکری و هنری بسپاریم، کمتر نگران ماهواره و اینترنت خواهیم بود. و اگر رسانه را به اهل آن بسپاریم، دیگر تهدید تلقی نخواهد شد. فرصت آنجاست که کارها دست اهلش باشد و تهدید جایی زاده می‌شود که کار دست نا اهلان و نامحرمانِ آن عرصه باشد.

دانش و مهارت هم مرز نمی‌شناسد. والیبال را به پیرمرد کار بلدی چون ولاسکو سپردیم و صاحب یک نسل برتر در والیبال و یک روحیه ملی برای برتر بودن در این ورزش شدیم. اگر برزیل و ایتالیا را که قهرمانان جهانند در والیبال 3 بر صفر شکست می دهیم، واقعا چه دلیلی وجود دارد که این هماوردی با قدرتهای جهانی در فوتبال تکرار نشود و نتوانیم امثال آرژانتین را ببریم؟!

کی روش علیرغم نامهربانی ها نشان داد که ولاسکویی برای فوتبال است. او باید حفظ شود. نسلی به رده ملی فوتبال آورد که ایرانی اند و برای ایران می جنگند. بازی دیشب می تواند آغاز یک راه باشد.

رئیس جمهور فوتبالیست ها را سربلند خواند. جالب است؛ در حالیکه باختیم، پیام تبریک برای ملی پوشان فرستاد. تبریک برای باخت! این بی سابقه اما خوب است. مقامات سیاسی تا کنون شریک بردها بوده اند. چه خوب که در برد و باخت کنار مردم باشند. اگر خوب تلاش کنیم و کم نگذاریم و همه با هم باشیم؛ نتیجه هر چه که باشد پیروزیم و ملت هم از عملکردمان شادمان خواهد بود.

من به همه بازیکنان درود می فرستم و به تک تک شان افتخار می کنم. اما احساس علیرضا حقیقی، آن لحظه ای که تمام تلاش خود را کرد تا توپ مسی را مهار کند، خیلی غرور انگیز و دوست داشتنی است. به چشمانش خیره شدم. حرف داشت...

------------------------------------------------------
ورزش می تواند مولفه ای برای وحدت، قدرت و غرور ملی باشد. به یکرنگی دیشب مردم توجه کنید. این اظهار نظرها هم خواندنی است:

آناپ کافل سردبیر واشنگتن پست: ممکن است آرژانتین بازی را برده باشد، اما ایرانی ها دل ها ما را ربودند.

ایوان مک کنا خبرنگار برگزیده ورزشی جهان در سال 2012 : ما همگی دیگر طرفدار ایرانیم.

کتال کلی ستون نویس ورزشی روزنامه گلوب اند میل کانادا: در بازی ایران با آرژانتین همه ی ما عاشق این تیم و جادوی جام جهانی شدیم.گری لوئیس نماینده سازمان ملل در ایران: باورکردنی نیست. صدای بوقها داره هی بلندتر میشه. انگار بازی رو برده باشیم!

الکس توماس مجری ورزشی شبکه ی سی ان ان: باوجود باخت ایران اما باید گفت که همچنان این کشور اعتبار و احترام زیادی برای خود به باور آورد.

مایکل اوون مهاجم سابق تیم ملی انگلیس نوشت: برای ایران خیلی متأسف شدم. آنها فوق‌العاده بودند.